In oktober gingen Annemiek en ik naar het bos om te experimenteren met haar nieuwe Canon fotocamera. Zij schreef er een gastblog over. Lees hieronder hoe wij onze dag samen doorgebracht hebben.

Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug

Sinds 2005 zijn wij gebonden aan wielen. Mijn vader kreeg een hersenbloeding en dat veroorzaakte een verlamming aan zijn linkerzijde. Sindsdien is de rolstoel onlosmakelijk aan hem verbonden en moeten we daar rekening mee houden. Ook onze vader-en-dochter-uitjes moeten daarom rolstoelvriendelijk zijn en voor ons uitje in oktober gingen wij op zoek naar een bosrijk gebied geschikt voor een rolstoel.

Zodra je met een rolstoel te maken krijgt, kijk je ook als familie met andere ogen naar situaties. Als ik een restaurant inloop, let ik op de entree en kijk ik waar het toilet is. Ik vraag mij altijd af: ‘kan mijn vader hier ook komen?’ Sinds kort gaan mijn vader en ik samen op stap voor wat quality time samen en een frisse neus. Via Google en Natuurmonumenten vonden wij een geweldige wandeling in de Kaapse Bossen van het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug: Rondje Helenaheuvel. Het (half)verharde pad van deze route is geschikt voor de rolstoel.

De ingang van de Kaapse Bossen ligt aan de N227 van Maarn richting Doorn. Via een oprit kom je uit bij een grote parkeerplaats waar ook plek is voor mindervaliden. Wij gingen op een doordeweekse dag met mooi herfstweer en de parkeerplaats was goed gevuld, maar er was ook nog voldoende plek om te parkeren. Vanaf deze parkeerplaats starten er meerdere wandelroutes (o.a. 6 km en 9 km). Wij volgden de St. Helenaheuvelroute van 1,8 km. Deze route is goed aangegeven met kleine gele pijltjes. 

St. Helenaheuvelroute

Samen ontdekten wij de Kaapse Bossen midden in Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. Een heuvelachtig bosgebied met mooie uitzichten. Het Rondje Helenaheuvel leidt je langs een bijzondere tamme kastanje (vanwege de vorm) en een stuk houthakkersbos. Aan het einde van de route vind je een open vlakte met zand en heide, het geeft weer een heel ander beeld. Honden mogen hier even lekker loslopen en in de zomer kun je er een adder tegenkomen. Ik was blij dat we er in oktober waren, een beet van deze rakker kan namelijk giftig zijn.

Mindervalidentoilet

Natuurlijk ploften wij even neer bij het restaurant Châlet Helenaheuvel. Je kunt hier niet reserveren, maar gelukkig was er wel een plekje vrij voor ons. Mijn vader moest even naar het toilet en daar zijn 2 opstapjes. De bediening was zo behulpzaam om even een plank neer te leggen, zodat hij gemakkelijk naar boven kon. Het mindervalidentoilet is te vinden in het damestoilet. Er zijn voldoende steunen om goed te kunnen bewegen. Ook kun je met een rolstoel goed bij de wasbak komen. 

Het restaurant is dinsdag tot en met zondag open. Je kunt er binnen zitten, maar er is ook een mooi terras met panoramaview over de open vlakte en onder de bomen. Het is een mythische plek, alleen al vanwege het verhaal van de familie die er ooit woonde. Je vindt de informatie bij Natuurmonumenten, je kunt het gratis downloaden. Na ons wandelavontuur hadden wij wel een lekkere lunch verdiend en omdat het zo gezellig was, bestelden we ook nog een portie bitterballen. Het smaakte ons goed en het maakte onze dag compleet! 

Praktische informatie

Adres: Sint Helenalaan 2, 3941 EH Doorn
Website restaurant: Châlet Helenaheuvel
Route: Rondje Helenaheuvel

Gastblog door Annemiek

Deze gastblog is geschreven door Annemiek, mijn jongste dochter. Annemiek is websitemaker en ook graag in de weer met haar fotocamera. Je kunt meer informatie over haar vinden via Buro Kriebels.